Chcąc rozszerzyć swoje posiadłości i władzę na południu, w 1321 roku wielki książę litewski Giedymin ze swoim dużym wojskiem udał się do Kijowa. Kijów w tym czasie znajdował się pod kontrolą Księstwa halicko-wołyńskiego, a niedaleko Kijowa, w pobliżu rzeki Irpień (prawy dopływ Dniepru), Giedymin spotkał połączone drużyny Książąt Halicko-Wołyńskich Lwa Jurewicza i Andrieja Jurewicza, a także ich sojuszników Książąt Briańskich Światosława i Włodzimierza, księcia Perejasława Olega i wasala Księstwa halicko-wołyńskiego księcia kijowskiego Stanisława.
Wielki książę litewski Giedymin w trakcie zaciętej bitwy, na głowę rozbił swoich rywali. Podczas walki zginęli obaj Książęta Galicko-Wołyńscy, Lew i Andrzej, a książęta Oleg, Stanisław uciekli do Bryansk wraz ze Świętosławem i Władimirem.
W wyniku tego zwycięstwa Gedimin zdobył Kijów, a wkrótce zajął pobliskie miasta Perejasław, Kanew, Czerkasy, Putivl, Wyszgorod i inne.
Po śmierci Książąt Lwa i Andrzeja w bitwie pod Irpeniem Księstwo Galicko-Wołyńskie stopniowo podupadało. Część ziem odeszła do Litwy, druga część została zajęta przez Króliewstwo Polskie.