Pomimo podpisanego pokoju między WKL a Chanatem Krymskim w 1527 roku, Tatarzy, pod naciskiem Turków, wysłali zagony na Wołyń i Galicję. Po splądrowaniu tych ziem wracali na Krym przez ziemie Kijowa.
Wielki Hetman Wielkiego Księstwa Litewskiego Konstanty Ostrogski szybko zebrał swój oddział i z Wilna ruszył za Tatarami. Po drodze w pobliżu Pińska rozbija tatarską zagrodę i rusza dalej w kierunku Kijowa.
Tatarzy, liczący około 30 tysięcy, obciążeni łupem i jeńcami, stali się obozem wypoczynkowym w pobliżu rzeki Olszanicą , która znajduje się 100 kilometrów od Kijowa. Tam przybył Konstantyn Ostrogski ze swoim oddziałem, w którym liczyło się 3500 żołnierzy.
O świcie 27 stycznia 1527 roku Ostrogski wydał rozkaz ataku na obóz tatarski. Odcinając Tatarów od koni, kawaleria litwinska szybko złamała opór wrogów i zaczęła niszczyć uciekających Tatarów.
Po rozbiciu obozu tatarskiego z niewoli uwolniono 40 tysięcy ludzi. Tatarzy stracili 24 tysiące zabitych, wśród których był turecki pułkownik Ibrahim i tatarski Królewicz Malaj, który dowodził tym zagonem.