Traktat ugryjski był ostatnim etapem, który potwierdził zakończenie wojny między WKL a Księstwem Moskiewskim, która rozpoczęła się w 1406 roku i zakończyła w 1408 roku. Podpisanie traktatu miało miejsce nad rzeką Ugrą 1 września 1408 roku. Tutaj w decydującej bitwie spotkały się armie wielkiego księcia litewskiego Witolda i księcia moskiewskiego Wasyla I, ale po tym, jak stanęli w gotowości bojowej na różnych brzegach, książęta postanowili zawrzeć pokój.
Zgodnie z traktatem ugryjskim ostatecznie ustalono granice między dwoma księstwami w górnym biegu rzeki Oki i wzdłuż rzek: Ugra, Rössa i Bryn. Wasyl I uznał przejście księstw smoleńskiego i werchowskiego do Wielkiego Księstwa Litewskiego i obiecał nie wspierać Świdrygiełły. Wcześniej sporne terytorium w dorzeczu rzeki Gisdry z miastami Kozielsk, Lubuck i Peremyshl zostało przeniesione do WKL.
Traktat w Ugorze pozwolił Witowtowi wzmocnić dominację WKL w regionie, zwiększyć wpływ Litwy na Nowogród i Psków oraz ułatwić walkę z Zakonem Krzyżackim. Po traktacie ugryjskim Witowt nie walczył już ze swoim teściem, księciem moskiewskim Wasylem I.