Zamek w Kownie został zbudowany około połowy XIII i na początku XIV wieku, w miejscu, gdzie rzeka Wilia wpada do Niemna. Zamek ten należy do typu kasztelu. Osobliwością tego typu jest prawie regularny kształt dziedzińca, otoczony potężnymi murami na całym obwodzie, który kończy się galerią bojową.
Zamek w Kownie był pierwszym zamkiem - kasztelem na terytorium WKL. Po raz pierwszy został zniszczony podczas szybkiego ataku krzyżowców pod dowództwem Heinricha von Kniprode, w tym czasie zamek nie był nawet ukończony. Jednak po odejściu krzyżowców zamek został odbudowany. Początkowo zamek w Kownie miał kształt nieregularnego prostokąta, który otaczały dwie linie murów obronnych: główny mur zamkowy oraz mur otaczający cały zamek po obwodzie. Mury sięgały 12 metrów wysokości.
Oprócz przeszkód krajobrazowych w postaci dwóch rzek, które stwarzały dodatkowe trudności dla najeźdźców, oraz potężnych murów, zamek posiadał fosy obronne wypełnione wodą oraz parę bram z podnoszonymi mostami.
W 1376 r. zamek w Kownie zdołał odeprzeć kolejny atak krzyżowców, ale w 1386 r. wysokie i potężne mury nie pomogły obrońcom: został zdobyty i mocno zniszczony przez krzyżowców. Na jego ruinach zbudowano nowy zamek krzyżowców. Od tego momentu jego przynależność zmieniała się kilkakrotnie, aż w 1410 r., po zwycięstwie w bitwie pod Grunwaldem, Witold ostatecznie ustanowił władzę Wielkiego Księcia Litewskiego nad Kownem.
Wielki książę litewski Witold zmodernizował zamek. Po tej przebudowie uzyskał on czworoboczny kształt i jedną linię murów o grubości około dwóch i pół metra. W narożnikach wzniesiono czworoboczne i okrągłe wieże. Jedna z nich pełniła funkcję bramy i znajdowała się w południowo - wschodniej części zamku. Pozostawiono otaczającą fosę, która nadal pełniła dodatkową funkcję obronną.
W latach 60-80 XVI wieku wokół wieży południowo - zachodniej wybudowano basteję. Był on ceglany, miał pięć metrów wysokości i czterdzieści jeden metrów średnicy. Służył do ostrzału czołowego. System otworów strzelniczych został radykalnie zmieniony dla armat. W ten sposób zamek w Kownie stał się przykładem przejścia od średniowiecznej obrony armatniej do fortyfikacji armatniej epoki odrodzenia.
Dziś Kowno znajduje się w Republice Litewskiej. Zachowała się część murów zamkowych, część czworokątnej wieży i ocalała okrągła wieża, w której mieści się muzeum dla turystów.