Zamek Miadziolie został zbudowany na wyspie jeziora Myastro w miejscu dawnej osady. Stał na wzgórzu i został zbudowany w dwóch etapach. W XV wieku zamek składał się z drewnianych i kamiennych budynków, a pod koniec XVI wieku był całkowicie kamienny.
Zamek w Miadziolie miał kształt wydłużonego prostokąta rozciągającego się z północy na południe. Mury zamku zbudowane były z głazów na zaprawie wapiennej i miały grubość od 1,5 do 2 metrów. Dębowe belki służyły jako rodzaj poduszki pod fundamenty murów, na których umieszczono pierwszy rząd głazów. Taka konstrukcja zapobiegała osiadaniu murów i chroniła je przed zniszczeniem. Drewniany most o długości 400 metrów łączył zamek z brzegiem morza.
Ważnym elementem obrony zamku Miadzioła była wieża, prawdopodobnie pięciopoziomowy donżon. Wieża miała średnicę 17,5 metra, a jej mury miały grubość 3,5 metra. We wschodniej części wieży znajdował się świetlik o szerokości 1,23 x 1,75 metra oraz otwór drzwiowy o wymiarach 1,5 x 2 metry. Wielu ekspertów uważa, że wieża Miadzioła była podobna w swoich parametrach do wieży Kamienieckiej. Na początku XVI wieku do zachodniej strony wieży dobudowano kamienny pałac o wymiarach 20 x 10 metrów z murami o grubości 2 metrów i sklepionymi piwnicami o wysokości 3 metrów.
Oprócz głównej wieży, w południowo-wschodnim narożniku zamku znajdowała się jeszcze jedna wieża o średnicy 10 metrów. Istnienie trzeciej wieży jest wysoce prawdopodobne. Podstawą do tego jest herb Myadel, który przedstawia zamek z trzema wieżami, a także rysunek na mapie Wielkiego Księstwa Litewskiego, który został stworzony przez Tomasza Makowskiego w 1613 roku, gdzie liczba wież również wynosi trzy.
Do tego dochodziły 4 basteje (budowla obronna w postaci niskiej kamiennej wieży, zazwyczaj dwukondygnacyjnej, wysuniętej przed mur obronny w kształcie podkowy lub półkola), które służyły do koncentracji broni palnej, głównie artylerii.
W XVII wieku dla wzmocnienia obrony zamku wybudowano dodatkowo wał ziemny z bastejami, których nie było od strony wschodniej, gdzie zamek znajdował się blisko brzegu, a fosa wypełniona była wodą z jeziora.
Zamek stał do początku XVIII wieku i został zniszczony przez Szwedów podczas wojny północnej w latach 1700-1721. Zamek Myadel jest jednym z przykładów połączenia lokalnego budownictwa obronnego i zachodnioeuropejskich fortyfikacji bastionowych.