Jerzy Olelkowicz, syn księcia Słuckiego Semjona Michajłowicza i księżnej Anastazji, urodził się w 1492 roku. W wieku 14 lat przyjął chrzest bojowy, kiedy wraz ze swoją matką, Anastazją Słucką, bronił miasta przed wojskami Tatarów krymskich, które oblegały miasto.
Dwa lata później Jerzy Olielkowicz, ponownie broni Słucka Przed oblężeniem, tym razem miasto próbowały zdobyć wojska zbuntowanego księcia Michała Glińskiego. W tej bitwie młody książę z powodzeniem odparł dwa szturmy, a następnie przez tajne podziemne przejście wyprowadził swój oddział za mury zamku i dokonał wyprawy na przeciwnika, wyrządzając mu znaczną szkodę.
W 1511 roku Jerzy Olelkowicz pod Kijowem, w uroczysku Rutka, wraz z wojskami Jerzya Radziwilla i wojewoda kijowskiego Andrzeja Niemirowicza, dokonuje nocnego ataku na obóz tatarski, w wyniku czego zniszczono dużą zagrodę tatarską i uwolniono dużą liczbę jeńców.Wojskowy los księcia Jerzya Olelkowicza jest ściśle związany z losem getmana Konstantyna Ostrogskiego. Walczyli razem, ramię w ramię, w prawie wszystkich firmach wojskowych hetmana. W bitwie pod Orszą w 1514 roku na czele oddziału Słuckiego książę Jerzy uczestniczył w rozbiciu wojsk moskiewskich. Zimą 1527 roku walczył na polu walki przeciwko Tatarom w bitwie nad rzeką Olszanka. Po pokonaniu głównych sił wroga poprowadził pościg za uciekającymi resztkami wojsk, które dogonił i zniszczył w pobliżu Czerkasy i Kaniowa.
W czasie wojny Starodubskiej (1534-1537) między WKL a Księstwem Moskiewskim, w 1534 roku Jerzy Olielkowicz wraz z Andrzejem Niemirowiczem i konnym Litewskim Wasilijem Czyżem dowodził awangardą wojsk WKL w wyprawie na północ. Rozbił dwa oddziały Moskiewskie pod Starodubem i ruszył dalej na Smoleńsk. Na 30 mil wtargnął w głąb Księstwa Moskiewskiego, pustosząc okolice i biorąc do niewoli wielu ludzi. Następnie zajmował się obroną północno-wschodnich granic WKL.
W WKL Jerzy Olielkowicz podkreślał swój status jako niezależnego księcia. Uczynił Słuck jednym z ośrodków politycznych. W wyprawach wojennych występował ze swoim wojskiem, które tworzyło się z jego żołnierzy i wynajętych żołnierzy. W pospolitym ruszeniu (ogólne milicje szlacheckie) wystawiał wraz z milicjami niezbędną liczbę żołnierzy.
Oprócz spraw wojskowych i politycznych Jerzy Olelkowicz zajmował się również budową. W Petrikowie, na wysokim brzegu rzeki Prypiać, zbudował drewniany zamek obronny, który został zniszczony przez wojska moskiewskie podczas wojny Starodubskiej.
Jako książę prawosławny, w 1526 roku, w swoich posiadłościach w Liszkowie i Vesici (obecnie jest to miasto Weisejai Republiki Litewskiej), dla swojej żony katoliczki Aleny Gasztold zbudował kościół, który zachował się do naszych czasów.
Książę Jerzy Olelkowicz zmarł w 1542 roku, pozostawiając dwóch synów, którzy po śmierci ojca zaczęli wspólnie rządzić Księstwem słuckim.