Michał Serwacy Wiśniowiecki urodził się 13 maja 1680 roku we Lwowie. Jego ród był Książęcy herbu "Korybut" i prowadził swój rodowód od Korybuta, syna wielkiego księcia litewskiego Olgierda. Nazwisko rodu Wiśniowieckich pochodzi od zamku Wiśniowiec w powiecie kamienieckim na Wołyniu, którego właścicielem był wnuk Korybuta Michał.
W 1686 roku zmarł ojciec Michała, Konstantyn Krzysztof Wiśniowiecki, a jego wychowaniem zajmował się ojczym Jan Karol Dolski. Młody książę studiował we Lwowie w kolegium jezuickim do 1695 roku. Po śmierci ojczyma w tym samym roku 1695, aby uzyskać majątek męża, matka Michała szybko zaaranżowała jego ślub z Katarzyna, córką Jana Karola Dolskiego z pierwszego śzluba. Mieszkał z nią aż do jej śmierci w 1721 roku, a ona urodziła mu dwie córki, Annę i Katarzynę.
Ponieważ w momencie ślubu Michaił Wiśniowiecki miał zaledwie 15 lat, prawie natychmiast po ślubie wyjechał na studia do akademii wojskowej w Paryżu. Po roku studiów wrócił do Ojczyzny w 1697 roku, aby wziąć udział w wyborach króla Rzeczypospolitej, w których poparł kandydaturę Augusta II Mocnego.
Działalność wojskowa i polityczna Michaiła Serwacya Wiśniowieckiego rozpoczęła się podczas wojny domowej na Litwie. W 1700 stanął na czele opozycji niezadowolonej z dominującej pozycji rodziny Sapiehów we władzy i pokonał ich w bitwie pod Olkenikami.
W 1702 roku Michał Wiśniowiecki został mianowany na stanowisko polnego getmana Litewskiego. Rok później otrzymał buławę wielkiego hetmana litewskiego, a także został mianowany kasztelanem Wileńskim. W 1706 roku został mianowany na stanowisko wojewoda Wileńskiego.
W 1707 roku August II Mocny zrzekł się tronu pod naciskiem konfederatów na czele ze Stanisławem Leszczyńskim, wspieranym przez króla szwedzkiego Karola XII. Michał Serwacy Wiśniowiecki, choć uznaje nowego króla, zostaje jednak pozbawiony stanowisk Wielkiego getmana Litewskiego i wojewoda Wileńskiego.
Po klęsce Szwedów pod Połtawą Wiśniowiecki został aresztowany przez Rosjan i wywieziony do Rosji, skąd w 1709 roku udało mu się uciec. A ponieważ nie mógł wrócić na Litwę z powodu obecności tam wojsk rosyjskich, musiał być na emigracji do 1716 roku.
Dopiero po tym, jak w 1716 roku August II silny odzyskał tron Rzeczypospolitej, Michał Wiśniowiecki powrócił do Litwy. Jednak poprzednie stanowiska nie otrzymał od razu, ponieważ były one już zajęte przez innych zwolenników króla. August II dopiero w 1720 roku mianował go kanclerzem Litewskim, ponieważ stanowisko to zostało zwolnione.
W 1725 roku Wiśniowiecki ożenił się po raz drugi z Marią Magdaleną Czartoryską, córką księcia Józefa Czartoryskiego, Wielkiego chorążego Litewskiego i starosty pińskiego. Jednak ich małżeństwo nie trwało długo, ponieważ Maria zmarła w 1728 roku.
Dwa lata później, w 1730 roku, książę Michał Serwacy Wiśniowiecki ożenił się po raz trzeci z córką Karola Stanisława Radziwilla, Fekle. W tym samym roku został mianowany regimentem armii Litewskiej.
W 1733 roku zmarł król August II. Wiśniowiecki poparł kandydaturę jego syna Augusta III na tron Rzeczypospolitej, a ten z kolei, po koronacji, w znak wdzięczności, przywrócił mu stanowiska wojewoda Wileńskiego i Wielkiego getmana Litewskiego w 1735 roku.
Oprócz działalności wojskowej i politycznej Michaił Serwacy Wiśniowiecki pisał również książki i zajmował się poezją. Zmarł 16 września 1744 we Lwowie.