Witenes, podobnie jak wielu książąt u zarania Wielkiego Księstwa Litewskiego, jest postacią mało znaną, ponieważ zachowało się niewiele danych na jego temat. Został wielkim księciem litewskim w 1293 (95?) roku i rządził do 1316 roku.
Podczas swoich rządów prowadził ciągłe wojny z Zakonem Krzyżackim i Żmudzinami, starając się zachować integralność Litwy. W 1298 r. Witeni zawarł sojusz z arcybiskupem Rygi i wraz z mieszkańcami Rygi pokonał armię inflancką w bitwie nad rzeką Treidera (obecnie Gauja). Był również w stanie stłumić bunt książąt Zhemoyt, którzy opowiadali się za sojuszem z krzyżowcami.
Za panowania Witenesa ziemie brzeska i połocka zostały przyłączone do Litwy. Należy zauważyć, że Księstwo Połockie przyłączyło się dobrowolnie, podczas gdy Brześć został podbity z Księstwa Galicyjsko-Wołyńskiego.