Po śmierci wielkiego księcia litewskiego Witolda w 1430 r. tron objął książę Świdrygajło. Umowa Grodzieńska zawarta za Witolda traci swą moc, a Wielki Książę Litewski nie chce zawrzeć nowej, w wyniku czego rozpada się unia Wielkiego Księstwa Litewskiego i Polski.
Aby przywrócić unię i ją odnowić, polscy magnaci i król Jagiełło poparli brata Witolda Zygmunta Keisttowicza w nowo rozgorzałej wojnie o władzę. Po zwycięstwie, 15 października 1432 roku w Grodnie, Zygmunt wraz ze swoimi zwolennikami z jednej strony i siedmioma magnatami na czele z biskupem krakowskim Zbigniewem z Alaski z drugiej strony podpisał akt unii państwowej pomiędzy Wielkim Księstwem Litewskim i Polska. Związek ten powtórzył warunki unii wileńsko-radomskiej, a Zygmunt zobowiązał się rządzić na takich samych warunkach jak Witold. Obiecał także, że po jego śmierci Wielkie Księstwo Litewskie przejdzie w ręce króla i korony polskiej i pomimo iż zapowiedziano możliwość wyboru nowego wielkiego księcia litewskiego, wszystko to mogło nastąpić jedynie przy udziale Polaków i tylko chwilowo.
W akcie zawartej unii Zygmunt Keistutowicz został mianowany najwyższym księciem litewskim, starszym bratem i panem. Według unii Podole pozostało całkowicie pod koroną polską, a Wołyń został dożywotnio przekazany Zygmuntowi Keistutowiczowi. Do Polski przyłączono sporne voloste wołyńskie z zamkami Garadło, Vetly, Ratna i Lapatin. Księstwo Trockie przeszło w ręce prywatne Zygmunta.
Według związku Zygmunt Keistutowicz zobowiązał się do pomocy Polsce w walce z krzyżowcami, a ponadto argumentowano, że bez zgody Polski nigdy nie będzie rościł sobie praw do korony polskiej. Akt zjednoczenia, podpisany w Grodnie, był świadkiem 22 zwolenników Zygmunta. Unia Grodzieńska została ostatecznie zawarta w Krakowie 3 stycznia 1433 roku. Król polski i rada koronna w dwóch aktach zatwierdzili wydane akty unii w Grodnie bez zmian.
Nieco później, 20 stycznia 1433 roku, podobny akt umowy w Trokach podpisał Zygmunt Keistutowicz, tym razem na oczach 41. przedstawiciela najwyższej szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego. Umowa została ponownie potwierdzona dwoma aktami wydanymi w Korczynie i Grodnie 27 lutego 1434 r. Umowa Grodzieńska obowiązywała aż do śmierci wielkiego księcia litewskiego Zygmunta Keistutowicza.