Iwan Fiodorowicz Chodkiewicz urodził się około 1420 r., dokładniejsza data nie jest znana. Był synem Hodki (Fiodora) Juriewicza, bojara kijowskiego i przodka rodu, który w 1432 r. podpisał wraz z innymi akt unii grodzieńskiej między WKL a Polską.
Nic nie wiadomo o dzieciństwie, młodych latach i edukacji Iwana Fiodorowicza, informacje o nim zachowały się tylko dzięki jego działalności państwowej i wojskowej. Tak więc w 1453 r., aby skorygować unię i zwrócić Podole i Wołyń do Litwy, został wysłany do polskiego miasta Prachev na sejm.
Następnie wziął udział w wojnie trzynastoletniej między Polską a Zakonem Krzyżackim, gdzie walczył w armii Litwy w latach 1458 i 1466. W 1470 roku został mianowany marszałkiem Gaspodaru, gdzie pozostał do 1479 roku.
Cztery lata później w 1474 r. został wysłany do Czech, aby pomóc królowi Władysławowi Jagellonowi w walce z buntownikami, gdzie Chodkiewicz dowodził armią litewską. Następnie, 12 października tego samego roku, bierze udział w bitwie pod Wrocławiem przeciwko wojskom węgierskiego króla Matyasza Korwina.
W 1476 r. Iwan Fiodorowicz Chodkiewicz został mianowany wojewodą witebskim i hetmanem wielkim litewskim. W tym samym roku, wraz z innymi wpływowymi mężami stanu Litwy, wziął udział w przygotowaniu ambasady do papieża, którym w tym czasie był Sykstus IV. Celem ambasady było uzyskanie uznania równości wiary prawosławnej z wiarą katolicką, a na jej czele miał stanąć metropolita kijowski Misaił. Oprócz przygotowań, Hodkiewicz wraz z innymi uczestnikami podpisał również list do papieża.
W 1478 r. Iwan Fiodorowicz został mianowany starostą łuckim, a następnie w 1480 r. wojewodą kijowskim. Rok później, 1 września 1481 r., Kijów został zaatakowany przez chana krymskiego Mengli-Gireja. Tatarom udało się zdobyć miasto, a wśród dużej liczby jeńców znalazł się Chodkiewicz z rodziną.
Ożenił się z córką księcia Belskiego Agnieszką Sofią Iwanowną, która urodziła mu córkę Agrafenę oraz synów Aleksandra i Jakumiłę. Tylko jego żona, córka Agraphena i syn Aleksander wrócili z niewoli tatarskiej, mogli zostać wykupieni. Ale Iwan Fiodorowicz Chodkiewicz i jego córka Jakumiła najwyraźniej nie mieli czasu, ponieważ zmarli w tatarskiej niewoli.